Boston doğumlu Bevillard’ın fotoğrafla kurduğu kişisel ilişki dezavantajlı olma durumuyla ilgili. Üç yaşında duyma yetisini kaybettikten sonra resim yapmaya ve çizime başladı. Lisede ve daha sonra üniversitede profesyonel olarak fotoğrafçılığa yöneldi ancak sanatsal bir icra dalı olarak fotoğrafa odaklanma şansını 1990 yılından sonra bulabildi. Sokakta ve gece kulüplerinde tanıştığı insanların kare, siyah beyaz portrelerini çekmeye başladı. 90’ların ikinci yarısında, büyük fotoğraf stüdyolarında çalışmasının ardından 2000 yılında İrlanda’ya taşınıp fotoğrafçılık kariyerine ara verdi. 2007 yılında siyah beyaz portrelere dönüş yapmasının ardından belgesel fotoğrafçılığına yönelen sanatçının ilham kaynakları arasında Alex Webb, Sally Mann, Henri-Cartier Bresson ve Josef Koudelka gibi isimler var. Bevillard’ın Koudelka’nın geniş plan manzaralarındaki katmanları andıran kadrajları özellikle dikkat çekici. Çoğunlukla çocukları fotoğraflaması da Sally Mann etkisini çağrıştırıyor. Özellikle çocukları yetişkinlere özgü hâllerde yakalayan kareleri, Mann ile benzeşen bir dili olduğunu düşündürüyor.

Joseph-Philippe Bevillard’ın ilk monografisi Mincéirs, on yılı aşkın süre devam eden bir çalışmanın ürünü. 2009-2020 yılları arasında İrlandalı gezginleri fotoğraflayan Bevillard, onların yaşamının parçası hâline geldi ve çektiği fotoğrafları onlara hediye etti. Sanatçı, göçebe yaşam şartlarında kişisel eşyalarını muhafaza etmeleri zor olduğundan bu hediyelerin onlar için çok kıymetli olduğunu söylüyor. Çektiği karelere baktığımızda bu samimiyet ve dostluk hissi bize de geçiyor.

Joseph-Philippe Bevillard

6-16 Ekim 2022

Yapı Kredi bomontiada 4. kat

Her gün 10:30 – 20:00