Quayola’nın Storms serisi, klasik manzara algısına dijital çağdan bir yanıt. Ultra yüksek çözünürlükle kaydedilen Cornwall kıyılarındaki fırtınalı deniz görüntüleri, birer video ya da fotoğraf olmaktan ziyade kendini zaman içinde yeniden kuran dijital tablolar şeklinde vücut buluyor.

Her bir iş, dalgaların ritmini, rüzgarın kuvvetini ve ışığın değişimini veri olarak işlerken; hareketin kendisini soyut bir şekilde görselleştiriyor. Tıpkı geçmiteki doğa ressamlarının yaptığı gibi, Quayola da bir doğaya bakıyor—ama gözünün önündekine değil, algoritmaların içinde yeniden doğan bir doğaya.

Sanatçı, algoritma ile birlikte “resmeden” bir estetik öneriyor: burada animasyon yok, dışsal müdahale yok; yalnızca doğanın kendi ritminden türeyen bir hareket var. Bu işler, hem tanıdık hem yabancı bir doğayı sunuyor; gerçeklikten kopmayan ama pikselleşen bir deneyim.

Storms aynı zamanda doğayla teknoloji, insanla makine arasındaki sınırları bulanıklaştıran bir araştırma.