Küratör: Ebru Yılmaz

Zeki Demirkubuz durağan kareler aracılığıyla düşünsel bir alan açıyor. Dramadan ve görsel yönlendirmelerden kaçınan seçki, çıplak, aracısız bir bakışın peşinde. Düşünceyi taşıyan bir sessizlikten süzülen anlar anlatıdan bağımsız durarak, yalnızlığın doğrudanlığını öne çıkarıyor. "Poz" yoktur, yalnızca bir duruş vardır: özne, çevre, boşluk ve ışığın birlikte kompozisyon oluşturduğu sahnelenmemiş, zorlanmamış bir akış. Yer-zaman-ışık öne çıkarak izleyiciyi sezgi ve çağrışımla baş başa bırakıyor.

Sinemasının içe dönük biçimsel tutumu burada anlatısızlık aracılığıyla yeniden tanımlanıyor. Her görüntü izleyiciyi yalnızlık tarafından şekillenen özel bir düşünce alanına davet ediyor—tanık olmaya ve duraklamaya çağırı. Zaman kısaca askıya alınırken, görüntü ile izleyici arasında düşünsel bir boşluk açılıyor. Sergi sadeliği bir tarz olarak değil, bakışın etik bir disiplini olarak öneriyor ve özneleri bakışın tam da oluşumu aracılığıyla görme biçimi sunuyor.